SŁOWNIK POJĘĆ - PISMO PRZEWODNIE

Pismo przewodnie (zwane także listem przewodnim) to krótkie pismo towarzyszące innym dokumentom. Sporządzane jest w sytuacji, gdy istnieje konieczność uzupełniania informacji dotyczących przesyłanych wraz z nim dokumentów lub gdy wymagane jest potwierdzenie ich wysłania. Pismo dołączone może być zatem do: faktur, ulotek, skanów umów czy katalogów.

W praktyce nie istnieje konkretny wzór takiego pisma, jednak każdy dokument powinien zawierać:

·         Miejscowość;

·         Datę;

·         Dane nadawcy;

·         Dane odbiorcy (adresata);

·         Zwrot grzecznościowy („Szanowni Państwo”, „Szanowny Panie/Pani”);

·         Część właściwą pisma zawierająca informację o przesłanych w załączeniu dokumentach;

·         Spis załączników;

·         Zwrot grzecznościowy („Z poważaniem”);

·         Pieczątkę;

·         Podpis.

Z uwagi na niewielką ilość treści, pisma sporządza się zwykle na papierze formatu A5 w układzie poziomym. Dopuszcza się stosowanie pomniejszonych marginesów (1 cm dolny i górny). Wraz z pismem przewodnim wysyła się zawsze załączniki, których nazwy należy wymienić w treści pisma, a w polu informacji dodatkowych umieścić informację o liczbie załączników.

Dokument zwany pismem przewodnim to nieodzowna część wielu pism formalnych, w tym także wniosków. Listy przewodnie są składane do wielu instytucji (urzędów miast, urzędów gminy, instytucji pośredniczących). Pismo przewodnie może zostać wysłane pocztą, e-mailem czy też faksem. Warto przygotować je na papierze firmowym, na którym znajdzie się dodatkowo logotyp firmy, siedziba i dane kontaktowe.

Źródło:

http://www.jaknapisac.com/jak-napisac-pismo-przewodnie/

http://zs23.wroclaw.pl/przedmiot/tbzs23/pismapraca/pismoprzewodnie.pdf

http://druki-formularze.pl/druk/ppkd-pismo-przewodnie-do-korekty-deklaracji

SŁOWNIK POJĘĆ - KOSZTY KWALIFIKOWALNE

Każdy wniosek o dotacje posiada listę tzw. kosztów kwalifikowalnych (czasem określanych kwalifikowanymi). Z punktu widzenia wnioskodawcy są one bardzo ważne, ponieważ to właśnie te koszty podlegają refundacji ze środków unijnych.
Niestety w praktyce nie ma jednego wykazu kosztów kwalifikowanych dla wszystkich dotacji unijnych, więc tak naprawdę w każdym programie mogą się one znacząco od siebie różnić.

Źródło: http://innpoland.pl/119373,Jak-rozliczyc-koszty-kwalifikowane-w-programie-Demonstrator-Eksperci-wyjasniaja

Dodatkowo, to co w pierwszym naborze może być wydatkiem kwalifikowanym, w drugim może już nim nie być. Przyczyną tego jest fakt, że instytucje odpowiedzialne za przyznawanie dotacji często dokonują zmian w zakresie takowych kosztów. Najważniejszą zasadą jest jednak występowanie danego kosztu w konkretnym czasie. Oznacza to, że wszelkie wydatki mogą być poniesione dopiero po momencie złożenia wniosku o dotację, a nie przed tym okresem. Do przykładowych kosztów kwalifikowalnych zaliczyć można:
• koszt audytu (jeżeli jest on konieczny)
• koszt obsługi rachunku bankowego projektu
• koszty używania telefonów komórkowych w projekcie
• zakup dodatkowego oprogramowania (MS Office)
• dostęp do Internetu
• wydatki na marketing projektu – w tym materiały informacyjne i promocyjne
• opłaty notarialne
• opłaty za przesyłki pocztowe
• koszty wynajmu lub leasingu sprzętu – używanego w projekcie, ale ponoszone tylko w trakcie jego realizacji
• wydatki związane z prowadzeniem dokumentacji projektu
• koszty doradztwa prawnego, ale tylko wtedy, gdy są bezpośrednio związane z projektem i są one niezbędne do jego wdrażania i realizacji – tzn., że bez ich przeprowadzenia i wykonania projekt nie zostałby zrealizowany
• składniki podatkowe (podatek dochodowy, ZUS) związane z zatrudnieniem personelu (na umowę o dzieło, zlecenie, pracę)
Nie zaliczamy do nich z kolei np.:
• kosztu przygotowania wniosku
• zakupu nieruchomości
• naprawy sprzętu
• pożyczki i spłaty rat lub odsetek
• mandatów, opłat karnych, wydatków procesów sądowych
• wydatków nie odnoszących się bezpośrednio do projektu
• wydatków nieudokumentowanych

Pamiętać jednak trzeba, że przez każdym składaniem wniosku o dotacje warto sprawdzić w odpowiednim dokumencie, które koszty musimy pokryć ze środków własnych, a które zostaną dofinansowane przez unię.

Źródła:
http://przedsiebiorczosc24.pl/koszty-kwalifikowalne/

SŁOWNIK POJĘĆ - KRAJOWY FUNDUSZ SZKOLENIOWY

W tym tygodniu przyjrzymy się tak popularnemu wśród wielu pracodawców Krajowemu Funduszowi Szkoleniowemu (w skrócie KFS).

KFS to odrębna część tzw. Funduszu Pracy tj. środków przeznaczonych na zapobieganie bezrobociu, a także na ograniczanie jego skutków. Został powołany, by wesprzeć kształcenie pracodawców i pracowników. Jego celem jest uaktualnienie oraz uzupełnienie kwalifikacji zawodowych koniecznych do prawidłowego funkcjonowania na rynku pracy.

Jakie działania mogą być dofinansowane?

-kursy, studia podyplomowe (realizowane z inicjatywy pracodawcy),

-egzaminy umożliwiające uzyskanie dyplomów związanych z uprawnieniami zawodowymi,

-badania lekarskie, psychologiczne (te, które są wymagane, by podjąć kształcenie, lub prace),

-ubezpieczenia od nieszczęśliwych wypadków, w związku z podjętym kształceniem,

Korzystając z KFS pracodawca może otrzymać dodatkowe środki na sfinansowanie:

- 80% kosztów kształcenia ustawicznego, nie więcej jednak niż 300% przeciętnego wynagrodzenia w danym roku na jednego uczestnika, w przypadku pracodawcy zatrudniającego co najmniej 10 osób;

- 100% kosztów kształcenia ustawicznego – jeśli pracodawca należy do grupy mikroprzedsiębiorców (pracodawca który zatrudnia do 10 osób), - nie więcej jednak niż 300% przeciętnego wynagrodzenia w danym roku na jednego uczestnika.

W umowie określa się:

·         oznaczenie stron umowy i datę jej zawarcia;

·         okres obowiązywania umowy;

·         wysokość środków Krajowego Funduszu Szkoleniowego na dofinansowanie kosztów, o których mowa jest we wniosku o dofinansowanie;

·         numer rachunku bankowego pracodawcy, na które będą przekazywane środki z Krajowego Funduszu Szkoleniowego oraz termin ich przekazania;

·         sposób i termin rozliczenia otrzymanych środków oraz dokumenty potwierdzające wydatkowanie środków;

·         warunki wypowiedzenia umowy;

·         warunki zwrotu środków w przypadku nieukończenia kształcenia ustawicznego przez uczestnika, zwłaszcza w przypadku rozwiązania stosunku pracy w trybie dyscyplinarnym;

·         warunki zwrotu środków niewykorzystanych lub wykorzystanych niezgodnie z przeznaczeniem;

·         sposób kontroli wykonywania umowy i postępowania w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w wykonywaniu umowy;

·         odwołanie do właściwego rozporządzenia Komisji Europejskiej, które określa warunki dopuszczalności pomocy de minimis albo pomocy de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie;

·         zobowiązanie pracodawcy do przekazania na żądanie starosty danych dotyczących:

·         liczby osób objętych działaniami finansowanymi z udziałem środków KFS, według płci, grup wieku 15-24 lata, 25-34 lata, 35-44 lata, 45 lat i więcej, poziomu wykształcenia oraz;

·         liczby osób, które rozpoczęły kurs, studia podyplomowe lub przystąpiły do egzaminu – finansowane z udziałem środków KFS;

·         liczby osób, które ukończyły z wynikiem pozytywnym kurs, studia podyplomowe lub zdały egzamin – finansowane z udziałem środków KFS.

Dodatkowo:

·         Powiatowy Urząd Pracy rozpatruje wnioski zgodnie z kolejnością ich wpływu w terminie 30 dni od daty złożenia.

·         W przypadku pozytywnego rozpatrzenia wniosku Urząd zawiera z pracodawcą umowę o finansowanie działań obejmujących kształcenie ustawiczne pracowników i pracodawcy.

·         Pracodawca powinien zawrzeć z pracownikiem, którego dotyczy wniosek, umowę określającą zarówno prawa, jak i obowiązki stron.

·         Przy wyliczaniu wkładu własnego pracodawcy uwzględnia się wyłącznie koszty samego kształcenia ustawicznego (tj. nie uwzględnia się innych kosztów, które pracodawca ponosi w związku z udziałem pracowników w kształceniu ustawicznym, np. wynagrodzenia za godziny nieobecności w pracy w związku z uczestnictwem w zajęciach, kosztów delegacji w przypadku konieczności dojazdu do miejscowości innej niż miejsce pracy itp.).

Firma InServices posiada wieloletnie doświadczenie w pisaniu tego rodzaju wniosków. Po więcej informacji zapraszamy na stronę: www.inservices.pl

Źródła :

1.       Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej, Departament Rynku Pracy -„Poradnik Krajowy Fundusz Szkoleniowy w pytaniach i odpowiedziach” – Warszawa 2014.

2.       Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2015 r., poz. 149 ze zm.);

3.       http://wroclaw.praca.gov.pl/dla-pracodawcow-i-przedsiebiorcow/podnoszenie-kompetencji-i-kwalifikacji-pracownikow-i-kandydatow-do-pracy/krajowy-fundusz-szkoleniowy

hhttp://nowymarketing.pl

SŁOWNIK POJĘĆ - KATEGORIE PRZEDSIĘBIORCÓW W MŚP

W kolejnym wpisie z cyklu "słownik pojęć" omówimy poszczególne kategorie przedsiębiorców oraz przedsiębiorców. Według definicji MŚP wyodrębnia się następujące kategorie przedsiębiorstw:

1)      średnie przedsiębiorstwo – średnie przedsiębiorstwo to przedsiębiorstwo, które:

-          zatrudnia mniej niż 250 pracowników oraz

-          jego roczny obrót nie przekracza 50 milionów euro lub całkowity bilans roczny nie przekracza 43 milionów euro;

2)       małe przedsiębiorstwo – małe przedsiębiorstwo to przedsiębiorstwo, które:

-          zatrudnia mniej niż 50 pracowników oraz

-          jego roczny obrót nie przekracza 10 milionów euro lub całkowity bilans roczny nie przekracza 10 milionów euro;

3)      mikroprzedsiębiorstwo - mikroprzedsiębiorstwo to przedsiębiorstwo, które:

-          zatrudnia mniej niż 10 pracowników oraz

-          jego roczny obrót nie przekracza 2 milionów euro lub całkowity bilans roczny nie przekracza 2 milionów euro.

Definicje MŚP rozróżniają trzy kategorie przedsiębiorców zgodnie z ich wzajemnymi stosunkami z innymi przedsiębiorstwami w zakresie własności kapitału, prawa głosu lub prawa do wywierania decydującego wpływu (w skrócie udziałów)

Kategorie przedsiębiorców:

Przedsiębiorcy niezależni – jest to najbardziej powszechna kategoria przedsiębiorców. Obejmuje ona wszystkich przedsiębiorców, którzy nie należą do dwóch  pozostałych kategorii (przedsiębiorców partnerskich lub związanych).

Przedsiębiorca jest niezależny jeżeli:

-          nie posiada 25% lub więcej udziałów u innego przedsiębiorcy,

-          inny przedsiębiorca bądź instytucja rządowa lub samorządu terytorialnego (instytucja państwowa) albo kilku przedsiębiorców powiązanych lub instytucji państwowych razem nie jest właścicielem 25% lub więcej jego udziałów, z kilkoma wyjątkami,

-          nie sporządza rachunków skonsolidowanych i nie jest uwzględniane w rachunkach przedsiębiorcy, który sporządza takie rachunki, przez co nie jest traktowany jako przedsiębiorca związany.

Przedsiębiorca nadal może być uważane za niezależnego, nawet jeśli osiągnie lub przekroczy 25% próg posiadania kapitału lub prawa głosu, jeśli udziały u niego mają również  następujące typy inwestorów (pod warunkiem, że ci inwestorzy nie są powiązani z tym przedsiębiorcą):

a)  publiczne korporacje inwestycyjne, spółki kapitałowe podwyższonego ryzyka, osoby fizyczne lub grupy osób fizycznych prowadzące regularną działalność inwestycyjną  wysokiego ryzyka (Anioły Biznesu), które inwestują kapitał własny w firmy nie notowane na giełdzie, pod warunkiem, że łączna kwota inwestycji tych inwestorów „aniołów biznesu” w tego samego przedsiębiorcę nie przekracza równowartości 1 250 000 euro,

b)      uniwersytety lub ośrodki badawcze działające na zasadzie non-profit,

c)      inwestorzy instytucjonalni, w tym regionalne fundusze rozwoju,

d)      samorządy lokalne z rocznym budżetem nie przekraczającym równowartości 10 mln euro oraz liczbą mieszkańców poniżej 5 000.

Przedsiębiorcy partnerscy – do tej kategorii zalicza się przedsiębiorców, którzy posiadają udziały u innych przedsiębiorców, ale nie sprawują rzeczywistej, bezpośredniej lub pośredniej kontroli nad drugim przedsiębiorcą. Partnerskimi są przedsiębiorcy, którzy nie są niezależni, ale także którzy nie są ze sobą związani.

Przedsiębiorcę uważa się za partnerskiego względem innego przedsiębiorcy, jeżeli:

a)      posiada 25% ,ale mniej niż 50% akcji innego przedsiębiorcy,

b)      inny przedsiębiorca posiada 25% ,ale mniej niż 50% akcji przedsiębiorcy, o którym mowa,

c)   przedsiębiorca, o którym mowa nie sporządza skonsolidowanych sprawozdań finansowych, które zawierają dane dotyczące innego przedsiębiorcy, jak również nie jest on uwzględniany w sprawozdaniach finansowych innego przedsiębiorcy lub  przedsiębiorcy  związanego z tym przedsiębiorcą.

Przedsiębiorcy związani – do tej kategorii należą przedsiębiorcy, którzy tworzą grupy poprzez bezpośrednią lub pośrednią kontrolę większości kapitału lub głosów (także w drodze umowy, jak i w pewnych przypadkach, poprzez udziałowców – osoby fizyczne nie będące przedsiębiorcami), lub poprzez możliwość wywierania decydującego wpływu na przedsiębiorcę. W celu uniknięcia trudności w identyfikacji tej kategorii, Komisja zdefiniowała ją poprzez przyjęcie odpowiednich dla celów definicji warunków przedstawionych w art. 1 Dyrektywy Rady nr 349 z 1983 r., dotyczącej skonsolidowanych sprawozdań finansowych. W ten sposób przedsiębiorca może określić swój status jako przedsiębiorcy związanego, jeśli zgodnie z przepisami tej Dyrektywy musi sporządzać skonsolidowane księgi rachunkowe lub jest ujęty w księgach rachunkowych przedsiębiorcy, od którego wymaga się prowadzenia takich ksiąg.

SŁOWNIK POJĘĆ - STUDIUM WYKONALNOŚCI

Dziś przybliżymy Państwu pojęcie studium wykonalności, z którym spotkać się można m.in. przy wypełnianiu wielu wniosków o dotację.

Jest to rodzaj syntezy przeprowadzanej w początkowych fazach projektu, pokazującej czy dane przedsięwzięcie ma wystarczające podstawy do realizacji i czy odpowiada potrzebom potencjalnych beneficjentów. Z reguły składa się z elementów takich jak:

·         analiza rynku,

·         analiza ekonomiczna,

·         analiza techniczna,

·         analiza strategiczna.

Stworzony dokument powinien odpowiadać na pytania:

• Komu i do czego jest potrzebna inwestycja?

• Co dokładnie trzeba zrobić i jakim sposobem można to zrobić ?

• Co, gdzie, kiedy zostanie wykonane?

• Dlaczego inwestycja będzie realizowana w konkretny sposób?

• Kto będzie odpowiedzialny za realizację i zarządzanie projektem?

• Jaki będzie poziom kosztów?

• Jakie będą źródła finansowania?

• W jakim stopniu przedsięwzięcie spełni aktualne potrzeby?

Jest to zatem ocena szans na realizację wybranego przedsięwzięcia. Wykonanie studium nie jest jednak związane tylko z tematyką dotacji unijnych. Studium wykonalności może dotyczyć zagadnień np. ze świata sportu (Czy inwestowanie w sportowca spowoduje, że jego szansa na złoty medal wzrośnie?) lub obszarów marketingowych (Czy zainwestowanie w reklamę firmy spowoduje, że zainteresowanie nią wzrośnie?).

Studium wykonalności kierowane jest więc do każdego, kto planuje jakąkolwiek inwestycję.

Źródła:

http://www.fundusze20072013.malopolska.pl/mrpo/Lists/Szkolenia/Attachments/90/Studium-wykonalnosci-dla-projektow-inwestycyjnych.pdf

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu.

http://www.rpo.lodzkie.pl/images/Zasady_przygotowania_studium_wykonalnosci.pdf